Roraty
Msza św. ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiana przez cały adwent w dni powszednie przed świtem lub po zmierzchu. Nazwa „roraty” pochodzi od słów pieśni na wejście: „Rorate coeli desuper” – „Spuśćcie rosę niebiosa”. Zbawiciel jest tu porównany do rosy. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy św. roratniej sięgają XII w. W wieku XVI roraty były już znane w całej Polsce. W czasie ich trwania zapala się przy ołtarzu dodatkową, ozdobną świecę.
Świeca roratnia
Biała świeca ozdobiona białą lub niebieską wstążką, zapalana w czasie Mszy św. roratniej. Jest symbolem Najświętszej Maryi Panny, która, podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości Świata – Jezusa Chrystusa.
Wieniec adwentowy
Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece symbolizujące cztery niedziele adwentu. Wieniec adwentowy posiada bogatą symbolikę: światło, zieleń i krąg, oznaczają wspólnotę oczekującą w miłości i radości na przyjście Pana. Obecnie umieszcza się go w kościele obok ołtarza. Świece zapala się w kolejne niedziele adwentu jako znak czuwania i gotowości na przyjście Chrystusa. Warto zadbać, aby taki wieniec pojawił się w naszym domu. Gromadzenie się przy nim i zapalanie kolejnych świec, będzie przypominało i mobilizowało rodzinę do wspólnej modlitwy. Wspólna modlitwa zaś to wspólne oczekiwanie.
Lampion adwentowy
Zabierają go dzieci, a także dorośli do kościoła na roraty. Zapalony i trzymany w ręce symbolizuje naszą gotowość i czuwanie na przyjście Zbawiciela. Wymownym zwyczajem jest udział dzieci za zapalonymi lampionami w procesji podczas śpiewu „Chwała na wysokości Bogu”.
